Doel is een SBRCURnet praktijkrichtlijn die dient als een algemeen geaccepteerde beoordelingsmethode voor het kunnen inbrengen en trekken van damwanden in relatie tot nabijgelegen K&L en funderingen (te realiseren bouwwerk en bebouwde omgeving). Hierbij onderscheid makend in: een eenvoudige analytische/empirische methode en een geavanceerde methode met gebruik van EEM (Plaxis 2D).

Bij ondergrondse bouwprojecten in stedelijke omgeving is het al of niet kunnen trekken van tijdelijke damwanden van aanzienlijke invloed op kritische succesfactoren van het project (veelal bouwkuipen). Enerzijds is het kunnen trekken van damwanden/combi-wanden financieel gezien vaak een voorwaarde voor de haalbaarheid. Daarnaast is dit ook een pre voor wat betreft duurzaamheid (geen staal achter laten in de grond maar hergebruiken) en mogelijk voor het in standhouden van de hydrologische situatie. Voorop staat echter dat de constructie zelf – op staal of op palen gefundeerd – en de omgeving (K&L en funderingen van bestaande bebouwing) ten gevolge van het inbrengen en trekken geen nadelige invloed van dient te ondervinden. In de praktijk wordt hier verschillend tegenaan gekeken waarbij het spanningsveld tussen geld kans en risico (kleine kans grote schade) lastig te voorspellen is. Toepassing van de huidige richtlijnen (o.m. ‘CUR 166’ deel 2 par. 5.4.13 en de “Bestekseisen Rijkswaterstaat”) leiden in de praktijk tot te veel risico op schade aan de bebouwde omgeving. Het ontbreekt in feite aan een theoretische onderbouwing. Daarnaast zijn er praktijkgevallen waaruit lessen kunnen worden getrokken.

Literatuuronderzoek en inventarisatie empirische rekenregels / vuistregels. Analyse praktijkgevallen met eenvoudige en geavanceerde methoden (2D Plaxis). Uitwerken stappenplan voor eenvoudige en geavanceerde methode. Organisatie workshop toetsing stappenplan en eventuele aanpassing stappenplan. Opstellen eindrapportage met als onderdeel observatiemethode & monitoring. Drukkosten + begeleiding. Projectbegeleiding.