Het eenmalige karakter van innovatie-opdrachten en het gebrek aan een continue stroom zorgt voor kwaliteitsrisico”s voor de overheid als voornaamste opdrachtgever. Zowel overheid, als bedrijfsleven en kennisinstellingen hebben er last van dat er in de GWW-sector eigenlijk te weinig opdrachtgevers zijn waardoor een imperfecte markt ontstaat. De opdrachtnemers zijn dus sterk afhankelijk van een zeer beperkt aantal opdrachtgevers. De opdrachten zijn groot, er wordt lang over gepraat maar daadwerkelijke aanbesteding blijft lang ongewis. Oefenruimte ontbreekt vaak; het innovatieproject moet in één keer (succesvol) ontwikkeld en terugverdiend worden (zie ook gebrek aan deal flow). Voor een continu verbeterproces zijn er echter herhaalde opdrachten nodig. Een gebrek daaraan leidt tot (kwaliteits)risico”s voor de overheid als opdrachtgever.

Een tweetal suggesties om met deze innovatiehobbel om te gaan zijn, 1) het werk meer in delen opknippen, en 2) early contractor involvement creëren.