Nieuw project gestart: BwN Indonesie – Veiligstellen van eroderende delta kustlijnen
De kustlijn van Noord Java kampt met ernstige erosie problemen. In de afgelopen 10 jaar is de kust in het district Demak (Noordkust midden Java) lokaal met meer dan een kilometer weggeslagen.
De erosie wordt vaak veroorzaakt doordat beschermende mangrovebossen worden weggekapt ten behoeve van de aanleg van visvijvers. Daarnaast maken zeespiegelstijging, toename van extreem weer door klimaatverandering en bodemdaling het kustgebied extra gevoelig.
Pogingen om de kust te verdedigen met traditionele (harde) waterkeringen blijken niet toereikend. De keringen zakken vaak weg in de modderige ondergrond en zijn bovendien niet in staat om met klimaatverandering mee te groeien. Daarnaast is een dergelijke oplossing vaak te duur om op grote schaal toegepast te worden in landelijke gebieden als Demak (investeringen wegen onvoldoende op tegen de baten). Ook aanplantingscampagnes hebben tot nu toe weinig succes omdat de condities waarin de mangrove boompjes geplant worden vaak niet toereikend zijn voor overleven.
Om de erosieproblemen tegen te gaan hebben is een alternatieve Building with Nature (BwN) aanpak ontwikkeld. De aanpak baseert zich op de hypothese dat de erosie van modderige mangrove kusten gestopt en omgekeerd kan worden door de condities geschikt voor vestiging van mangroves te herstellen.
Een belangrijk element in deze aanpak is de bouw van waterbassins van doorlaatbare dammetjes. Deze bassins werken invangen van sediment in de hand en creƫren condities waarin mangroven zich graag vestigen. Het opvullen van de bassins met slib kan versneld worden door het suppleren van fijn sediment. De bassins worden in grids ontwikkeld zodat op den duur land teruggewonnen kan worden op zee en een natuurlijke waterkering van mangroves kan ontstaan die het achterland beschermd tegen overstromingen. Door het herstel van de natuurlijke waterkering ontstaan weer mogelijkheden voor sociale en economische groei die als onderdeel van de FDW scope in gang gezet zullen worden. De aanpak met doorlaatbare dammetjes is recentelijk getest in een kleinschalig pilot project nabij Semarang in Java, Indonesiƫ, met positieve bevindingen, en zal als onderdeel van de scope van FDW opgeschaald worden langs 20 kilometer kust en uitgewerkt worden tot een goedkope en robuuste vorm van kustbescherming geschikt voor rurale kusten die wereldwijd onder druk staan en waarvoor tot op heden geen duurzame (economisch haalbare) oplossing bestaat.
De scope van het TKI project richt zich op het uitwerken van het ontwerp voor circa 20 kilometer kustlijn in Demak (Noord kust Centraal Java). Hierbij spelen twee kennis aspecten in cruciale rol:
1. Het specifieke design en engineering van de doorlaatbare dammetjes: De eerder toegepaste dammetjes in de kleinschalige pilot hebben laten zien dat het concept van sediment invangen uiterst effectief is, maar dat de levensduur van de dammetjes (te) kort is. Als onderdeel van de TKI scope zullen nieuwe constructies met verschillende materialen getest en gemonitord worden.
2. De inpassing van circa 9 kilometer doorlaatbare dam in het landschap: Hierbij zal gebruik worden gemaakt van state of the art proces gebaseerde numerieke modellen als ondersteuning van het ontwerp proces en waarmee de interactie van het fysische systeem met de doorlaatbare dammetjes inzichtelijk gemaakt zal worden.
Het ontwerp uitgewerkt als onderdeel van de TKI scope zal vervolgens als onderdeel van de FDW scope daadwerkelijk gerealiseerd worden.
Als onderdeel van de TKI scope zal er een monitoringsprogramma opgezet worden waarbij de benodigde data verzameld worden om het BwN concept door te ontwikkelen tot een nieuw product voor de mitigatie van eroderende rurale kustlijn met mangroves.