Biocementatie kan de sterkte en doorlatendheid van grond sterk beïnvloeden met toepassingen in aardbevingsgevoelige gebieden of als erosiebeschermingsmaatregel of ter preventie pipingproblematiek bij dijken. Naast biocementatie kan ook gasontwikkeling door micro-organismen zorgen voor een ander (verbeterd) grondgedrag. Stabilisatie van fijne en siltige zanden is een terugkerende vraag op (inter)nationale civiele projecten zowel in het kader van erosie (bijv. scour rondom offshore structures) maar ook in relatie tot aardbevingsbelastingen (liquefaction). Hierbij zijn de te bereiken sterktes ordes van grootte lager dan in de ”biogrouting” toepassingen waar in het verleden naar is gekeken. Huidig onderzoek en toepassingen hebben zich vooral gericht op zand (en in een enkel geval grind) met relatief hoge sterktes maar nooit op toepassingen met grotere hoeveelheden fijn materiaal en lage sterktes.

Doel van dit TKI-project is uitzoeken in hoeverre bestaande biologische methodes voor het verbeteren van grondeigenschappen kunnen worden ingezet in een breder toepassingsgebied zoals erosiebescherming taludstabilisatie of liquefaction mitigation. Op basis hiervan kan een werkmethode worden uitgewerkt voor het opschalen van de resultaten uit de labproeven naar een praktijksituatie.

Bekijk het project